جزییات بهسازی موزه هنرهای معاصر تشریح شد/ ادامه کار تا سال ۹۸

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از واحد ارتباطات و رسانه مرکز هنرهای تجسمی، هادی مظفری مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی با اشاره به روند بهسازی موزه هنرهای معاصر تهران عنوان کرد: پروژه بهسازی موزه هنرهای معاصر تهران در اردیبهشت ماه سال ۹۷ آغاز شد و تا امروز ۴۰ درصد در پروژه پیشرفت داشتیم.

وی ادامه داد: مدیران وقت مرکز هنرهای تجسمی و موزه هنرهای معاصر پیش بینی کرده بودند که این پروژه ظرف چهار تا پنج ماه به پایان می رسد ولی در زمانبندی دو نکته محاسبه نشده بود؛ نخست اینکه برنامه زمانبندی حدسی بوده و مدیریت پروژه و جبهه های کاری در آن لحاظ نشده بود و دوم پیش بینی مالی پروژه بود که در این مدت دچار نوسانات شد. از تیرماه که بنده به عنوان مدیر مرکز هنرهای تجسمی منصوب و وارد پروژه شدم در قدم اول مدیریت کنترل پروژه روی بهسازی و بازسازی موزه هنرهای معاصر انجام شد تا ببینیم جبهه های کاری ما در چند حوزه هستند و زمان کافی و اعتبار لازم برای این کار چه میزان است. این ساختار نشان داد که ما حداقل به یک سال زمان نیاز داریم و چون پروژه از اردیبهشت ۹۷ آغاز شده بود طبیعتاً در اردیبهشت ۹۸ پروژه به پایان خواهد رسید.

مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی عنوان کرد: ما در این پروژه ۱۲ جبهه اصلی داریم که در هر کدام از این ها تقریبا ۱۰ جبهه فرعی نیز وجود دارد و درکل حدود ۱۳۰ جبهه فرعی برای بهسازی و مرمت در موزه تعریف کرده ایم که شامل ۱ ـ بام ۲ ـ گالری ها ۳ ـ نما ۴ـ محوطه حیاط میانی ۵ ـ محوطه باغ مجسمه ۶ ـ گنجینه ۷ ـ موتورخانه و تأسیسات مرکزی ۸ ـ تاسیسات و سیستم هوارسان ها و سرمایش و گرمایش موزه ۹ ـ آتش نشانی ۱۰ ـ سرویس های بهداشتی ۱۱ ـ نورپردازی شامل نور روشنایی عمومی و تخصصی ۱۲ ـ سیستم های امنیتی، حفاظتی موزه و... می شود که هر کدام از این ها به جبهه های فرعی تفکیک شده است.

مظفری با تاکید بر ضرورت مرمت موزه اظهار کرد: چهل سال از عمر این ساختمان می گذرد بنابراین آب بندی، عایق بندی بام و فضاهای اطراف دچار آسیب شده بود. نفوذ باران و رطوبت به بخش های مختلف از قبیل دیواره های فضای گالری ها و اداری و احتمال آسیب به آثار و ساختمان موزه موجب شد که ابتدا وضعیت بام مرمت شود. این سال ها فقط روی پشت بام را ایزوگام کرده بودند و در برخی قسمت ها در یک متر مربع، ۴۵ سانتی متر بار به بنای موزه اضافه شده بود و این عدد بسیار زیاد بود و نگرانی جدی را در بر داشت.

مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی اظهار کرد: از لحاظ سرمایش و گرمایش ما سه نگرانی جدی در موزه داریم هم برای آثار هنری، هم بازدیدکنندگان و هم اتلاف انرژی، به طور مثال پنجره های یک‌جداره در بنای موزه کار شده بود که موجب اتلاف انرژی می شد به این ترتیب که در تابستان ها فضای موزه گرم و در زمستان ها سرد بود. اگر اثری در کنار شیشه ای نصب شده بود با شکستن شیشه امکان آسیب دیدن اثر هنری وجود داشت اما امروز در طرح مرمت موزه هنرهای معاصر از شیشه های دوجداره استفاده خواهد شد که به فرض شکستن لایه بیرونی، لایه دوم از اثر هنری و بازدیدکنندگان محافظت خواهد کرد و در مقابل اتلاف انرژی نیز مقاومت بیشتری خواهد داشت.

وی ادامه داد: از سه وجه، موزه، عایق حرارتی شده است. در حال حاضر بام به شکل منحصر به فردی عایق حرارتی شده است، شیشه ها و پنجره ها با استفاده از شیشه های دوجداره لمینیت شده اند و گاز مابین آنها هم از لحاظ حرارتی و هم از لحاظ صوتی کاملا عایق است. ضمن اینکه با لمینیت کردن شیشه ها احتمال شکستن و آسیب رسانی به آثار را تقریبا به صفر رساندیم. کانال ناکش اطراف ساختمان سومین وضعیت عایق حرارتی است که هم عایق حرارتی و هم عایق رطوبتی با جزئیات خاص در اطراف ساختمان موزه اجرا شد.

مظفری با بیان اینکه آسیب هایی در طول زمان به بنای موزه وارد شده بود، اعلام کرد: نخست، خوردگی های بتن در نمای ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران به خوبی مشهود بود. دوم گچ کاری دیوارهای گالری آسیب دیده بود که البته در سال های گذشته رنگ آمیزی و گچ کاری ها ترمیم شده بود اما لازم بود یک بار به صورت اصولی و معمارانه مرمت شود. مورد سوم مرمت و شست و شوی سنگ های بنا بود که بعد از چهل سال بسیار آلوده شده بود و باید آنها را می شستیم اما مهمتر از این بخش، موضوع بهسازی و نوسازی زیر ساخت های تاسیساتی است. اول اینکه تاسیسات موزه باید بهسازی، نوسازی و تعمیر شود. همچنین کانال ها طی دوره های مختلف از مدار خارج شده بود و باز کردن یک کانال به معنی شکافتن سقف بود تا  آسیب هایش بر طرف شود و کانال ها دوباره نصب شوند. تمامی لوله های تاسیساتی بر اساس استاندارد روز باید عایق می شد و تعویض این عایق بعد از چهل سال ضرورت اجتناب ناپذیر بود. رفع برخی زواید که طی سال ها به شکل غیراصولی به ساختمان اضافه شده بود مانند اضافه شدن پروژکتور به فضای ساختمان و گالری ها. ترمیم و حفظ ارزش های کالبدی بنا از قبیل ورق های مس بنا، ناودان های بتنی که از بخش های حساس و زمان بر و در عین حال پر هزینه این پروژه است.

شرایطی که در اقتصاد و بازار کشور به وجود آمد برای همه غیرقابل پیش بینی بود و پیمانکار و مشاور تمامی هزینه ها را بر اساس قیمت قدیم پیش بینی کرده بود که در این نوسانات بازار در هر هفته مواد اولیه با تورم جدی رو به رو می شدمدیرکل مرکز هنرهای تجسمی با اشاره به اهمیت گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران ادامه داد: بهسازی و مرمت گنجینه یکی از دغدغه های جدی ما است. فضای نگهداری آثار تهویه مناسب نداشت و تقریبا هوای داخل گنجینه با هوای گالری برابر بود. تلاش ما بر این بود که تا حد امکان بتوانیم فضای گنجینه را افزایش دهیم. پیش بینی اولیه برای ساخت این گنجینه، نگهداری ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ اثر بود اما در حال حاضر بیش از ۳۲۰۰ اثر در این گنجینه نگهداری می شود. ما برای اینکه کیفیت و استاندارد نگهداری را بالا ببریم تا حد امکان باید ظرفیت گنجینه را افزایش دهیم. بعد از آن  سیستم تاسیساتی گنجینه است که برای حفظ آثار هم از لحاظ حرارتی و هم از حیث برودتی و رطوبتی باید مرمت و تعویض شود. مساله دیگری که دغدغه ما در مورد گنجینه موزه هنرهای معاصر است تجهیز گنجینه به سیستم های هوشمند است. شاید توجه اکثر افراد به ساختمان و بنای موزه باشد اما آنچه ذهن من را به شدت مشغول کرده، سیستم BMS و آتش نشانی است.

وی افزود: لازم است به نگرانی اهالی فرهنگ و هنر در مورد نگهداری آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر پاسخ دهم. در ۲ گالری ها به صورت موقت سیستم ریلی و شبکه ساخته و نصب شده و زمانی که لازم باشد گنجینه را مرمت کنیم آثار با دقت و نظارت کامل به گنجینه موقت که با درهای ضدسرقت و دوربین های مداربسته امنیت شان تامین شده، منتقل خواهند شد.

مظفری درباره به روز رسانی و تجهیز سیستم های امنیتی و حفاظتی و دوربین های مداربسته موزه هنرهای معاصر تهران گفت: به همان اندازه که برای ما اطفای حریق اهمیت دارد، امنیت موزه بسیار حایز اهمیت است به طور مثال دوربین های موزه قدیمی شده و دیگر کیفیت لازم را ندارند و باید به روز رسانی شوند.

وی با اشاره به اینکه تاکنون ۱۴۰ روز کاری از این پروژه گذشته و ۴۰ درصد پیشرفت کاری داشته اند، ادامه داد: ۴/۷۸ درصد در بام موزه پیشرفت داشتیم ۳/۳۶ درصد در نما ۴/۳۸ درصد در محوطه ۴/۲۹ درصد در گالری ها و ۶ درصد در سرویس های بهداشتی پیشرفت کرده ایم و تجهیز تاسیسات مرکزی و موتورخانه را هنوز آغاز نکرده ایم.

مظفری افزود: روزهای آغازین پروژه با راندمان ۱۰ تا ۱۲ درصد شروع شد اما در خرداد ۴۲ درصد و در تیر ۶۵ درصد در مرداد ۵۶ درصد و در شهریور به ۷۱ درصد راندمان کاری رسیدیم و در مهر که هنوز به پایان نرسیده به راندمان ۵۳ درصد دست یافتیم.

وی در مورد دلایل تاخیر به وجود آمده در پیشبرد پروژه اینگونه توضیح داد: شرایطی که در اقتصاد و بازار کشور به وجود آمد برای همه غیرقابل پیش بینی بود و پیمانکار و مشاور تمامی هزینه ها را بر اساس قیمت قدیم پیش بینی کرده بود که در این نوسانات بازار در هر هفته مواد اولیه با تورم جدی رو به رو می شد و لازم بود قیمت ها به روز شود. همچنین تدوین برنامه و بخش های مرمتی جدید با توجه به اهمیت موزه و حفظ آثار از موضوعات جدی ما بود. به پیشنهاد آقای مجتبی حسینی معاون هنری وزیر ارشاد، شورایی موظف به نظارت عملیات اجرایی موزه شدند که این شورا از استادان دانشگاه رشته معماری و ۲ نفر خبره موزه داری تشکیل شده است و بسیاری از موضوعات با تصمیم گیری و نظر این شورا پیش می رود.

مظفری در پایان در پاسخ به این پرسش که پیش بینی شما برای اتمام پروژه چه زمانی است، گفت: پیش بینی و تلاش ما بر این است که این پروژه را تا اردیبهشت ۹۸ به پایان برسانیم، ما در هفته های آینده نشستی را برنامه ریزی خواهیم کرد تا اهالی رسانه و هنرمندان از روند بازسازی موزه مطلع گردند و در جریان پیشرفت کار قرار بگیرند.